Typografi
  • Me tvogla Tvogla Mesme Medha Me tmdha
  • Standart Helvetica Segoe Georgia Times

 Kualitet i kufizuar, Kur fillon mungesa e fuqisë në pleqëri?

Si 30 vjeqar është absurde të thuhet se njeriu është "mplakur" por me këtë nënkupton fillimin e tkurrjes së muskujve dhe mungesën e fuqisë rinore,

Nga përmbushja e të 50 tave te tutje shpejtëson ky proces 

Disa nga Studiuesit e kanë zbuluar shkakun e tkurrjes së muskujve

Në vitete që vijojnë, njerëzit jetojnë gjithnjë e me tepër

Organizata Botërore e Shëndetësisë (OBSH) ka raportuar një rritje globale të jetëgjatësisë në të kaluarën.

Sipas ekspertëve, ajo së shpejti në vendet e industrializuara perëndimore mund të kalojë 90 vjetorin .

Në Gjermani, jetëgjatësia mesatare e jetës kishte arritur një nivel të ri rekord. Por me rritjen e moshës, dobësia e muskujve rritet gjithashtu.

Hulumtuesit gjermanë tani kanë identifikuar një shkas për këtë ndryshim.

Rritja e dobësisë së muskujve

Rritja e jetëgjatësisë mesatare është gjithashtu e lidhur me një rritje të sëmundjeve që me moshën ndikojnë në sistemin nervor. Këto përfshijnë sëmundjen e Alzheimerit dhe forma të tjera të demencës.

Ndryshime të tilla patologjike nuk gjenden vetëm në tru. Edhe në sistemin nervor periferik, i cili furnizon, muskujt dhe strukturat shqisore të lëkurës, rreziku i degjenerimit të tyre rritet me moshën.

Pasojat për ata që preken nga këto sëmundje janë tejet të vështira, shumica e tyre vuajn nga dhimbjet e nyjeve dhe gjymtyreve

Dobësia e muskujve është e rrezikshme sidomos kur të prekurit lëndohen asilloj që për të ardhmen humbasin mundësin e lëvizjeve të lira dhe mbesin gjat tër jetës të mvarur nga ndihma

Shkaqet ende nuk janë hetuar sistematikisht

Edhe pse me rritjen e vjetërsis së njerëzve dhe problemet muskulorere dhe nervore që sjellin me vete, shkaqet nuk jan studiuar ende sistematikisht

Në kohën e fundit këto masa  kan ndryshuar

Në një projekt të ri, shkencëtarët nga Departamenti i Neurologjisë në Spitalin Universitar të Würzburgut kanë shqyrtuar më nga afër një aspekt të rëndësishëm dhe potencialisht të shërueshëm të degjenerimit të nervave që i dedikohen moshës. 

Përgjegjës për këtë ishte Profesor Rudolf Martini, Udhëheqës i Departamentit të Neurobiologjisë Zhvillimore Eksperimentale në Klinikën Neurologjike. Hulumtuesit botoi rezultatet e studimit të tyre në revistën "Journal for Neuroscience".


"Në bashkëpunim me kolegët e Universitetit në Aachen, së pari regjistruam sistematikisht ndryshimet që mund të gjenden në nervat periferike të njerëzve të moshës mesë 65 dhe 79 vjeç", thotë Martini, duke shpjeguar qasjen e ekipit të tij në një komunikim.

Në mostrat e tyre, shkencëtarët hasën një numër në rritje të makrofagëve. Makrofagët janë qeliza që janë pjesë e sistemit të mbrojtjes dhe deponimit të trupit. Për shembull, ata marrin patogjene, grimca të huaja dhe qeliza të plakura të trupit dhe shkatërrojnë ato..

Ata iniciojnë procese inflamatore, ndihmojnë në shërimin e plagëve dhe pastrojnë indet. Për fat të keq, ato gjithashtu shkaktojnë dëme në disa sëmundje.

Nëse ky ishte gjithashtu rasti me ndryshimet degjenerative të lidhura me moshën në nerva, shkencëtarët studiuar në eksperiment me minj.

"Shikuam nga afër nervat e minjve 24-muajshe, të cilët kanë moshën  mjaftë të vjetër për minjë", shpjegon Martini.

U konstatua se ndryshimet e lidhura me moshën e minjëve në nervat periferike ,u ngjanë shumë afër atyre në nervat e njerëzve. Ashtu si tek njerëzit, numri i makrofagjeve u rrit edhe te minjët

Terapi e suksesshme në eksperiment te kafshët

Në një hap të dytë, Martini dhe ekipi i tij kanë hetuar nëse makrofagët ishin shkaktari për këto ndryshime.

Për këtë, ata i kanë dhënë minjve në moshës 18 muajsh një substancë të veçantë në ushqim, gjë që shkaktoi vdekjen e makrofagëve.

"Pas gjashtë muajsh të trajtimit, gjetëm se ndryshimet e moshës degjenerative ishin shumë më pak të theksuara në minjtë e trajtuar", thotë Martini.

Prandaj, kafshët kishin muskujt më të fortë dhe endplatat e tyre motorike u ruajtën më mirë krahasuar me ata të patrajtuar

Rëndësi të madhe për infeksionet dhe diabetin.

Pasi infekcionet dhe diabeti janë gjithashtu shkaqe që arrisin në moshë, Martini dhe ekipi theksojnë se është e domosdoshme të zbulohen cyklet e infekcioneve  për parandalimin e tyre pasi ato infektojnjë në të njejten kohe edhe shqisat nervore të muskujve, ne këtë rastë është e mundur të zgjidhet qështja se mos makrofagëve poashtu janë përgjegjës për këto lloj infektesh.

 Martini dhe ekipi i tij dëshirojnë të eksplorojnë në eksperimente të mëtejshme, për sa i përket përgjigjes inflamatore të lidhur me moshën në nerv.

Ata duan të zbulojnë se cilat qeliza nervore janë përgjegjëse për rritjen e numrit të makrofagëve dhe nëse mund të ketë qasje të tjera për të trajtuar ndryshimet degjenerative përveç terapisë me ilaçe - siç janë programet specifike të trajnimit të fizioterapisë të njohura nga sëmundjet e tjera inflamatore